فرق است بیـــــــن فکر به یک حقیقت تــــــا با ارتــــباط داشتن آن حقیـــقت فکر خندیدن ،خنــــــــــدیدن نیست :خود خندیدن ،خندیدن است.قرب بافکر بدست نمی آید،
قرب باوصــــــــــل شدن هستی انسان
به هستی حــق پدید می آید.......
1ـ خدا را شناخته اید،ولی حقش را ادا نکرده اید!
2 ـ قرآن را تلاوت کرده اید ،ولی به آن عمل نکردید!
3 ـ با پیامبر (ص)دوستی کردید،ولی با فرزندانش دشمنی کردید.
4ـ ادعا کردید با شیطان دشمن هستید، ولی در عمل با او موافقت کردید.
5 ـ میگویید به بهشت علاقه مندید، اما برای وارد شدن به آن کاری انجام نمیدهید.
6 ـ گفتید از آتش جهنم میترسید ،ولی بدن های خود را در آن افکندید
7 ـ به عیب گویی مردم مشغول هستید، ولی از عیب های خود غافلــــید.
8 ـ گفتید دنیا را دوست ندارید، ولی با حرص آن را جمع کردید
9 ـ مرگ را قبول دارید ، ولی خویشتن را برای آن مهـــیا نمیک
نید
10- مردگان را دفن میکنید ،اما از آنها پند و عبرت نمیگیرید
گفته بودی روزی با فراغت وآسودگی سر فرصت ومجال
به خویش خواهم پرداخت
واز خود حساب خواهم کشید!
پس کو؟؟
پس کی؟///
پرگار را هرکس میتواند به دست گیرد.. ولی نوک پر گار را بر کدام نقطه باید نهاد تا دایره ای روشن وشکلی پر محتوا رسم کند!
ما پرگار کدام نقطه ایم؟.....
در اینجا صحنه ی تئاتر به وسعت جهان است وزمان آن طول عمر و بازیگر این نمایش
من.. و تو ...هستیم
نکته ای پر نورو عملی از قرآن کریم
باید به این موضوع توجه داشت که از ما خواسته اندکه قرآن کریم را تلاوت کنیم.نه اینکه آن را قرائت کنیم.درتلاوت عنصر تدبر،عمل و پیروی از دستورات قرآن اموری پذیرفته شده هستند،اماقرائت اینگونه نیست وقاری تنها اقدام به روخوانی قرآن میکند ،هرچند که قرائت قرآن بر نورانیت انسان می افزاید و برکاتی در زندگی دنیوی و اخروی دارد؛اما آنچه مورد نظر ائمه اطهار(ع) است،پله ای فراتر از قرائت است و آن تلاوت قرآن است.قرآن زیارتنامه و ضمانتنامه معنوی و ذخیره ابدی ما در هر دو جهان است که شعاع نور آن،تمام اضلاع زندگی مادی ،برزخی و قیامتی ما را لبریز از برکت های خاص،ممتاز و استثنائی میکند.
خداوند متعال در آیه ی 177 سوره بقره ،پانزده از مورد از شاخصه های متقین را یک جا جمع کرده است و می فرماید:«نیکی آن است که آدمی به خدا و روز قیامت وفرشتگان و کتاب های آسمانی و پیامبران الهی ایمان آورده و از مال خود با آنکه مورد علاقه ی اوست،نخست به اقوام نیازمندش و سپس به یتیمان و کسانی که در راه مانده اند و مستمندان و فقیران کمک کند و برای آزادی دربندماندگان ، کمک کند ونماز را به پا دارد وزکات دهد و به عهد خود وفا کند و در سختی ها و زیان ها و سرد و گرم زندگی و در هنگامه جنگ، صبور و پایدار باشد»
سپس در ادامه ی آیه میفرمایند:«اینها هستند که راستگویند و ایشان متقینند»
حال بایک مصاحبه درونی میتوان متوجه شد که باید این صفت هارا سرلوحه فکر و عمل خود قرار داد تا ان شاءالله قرین قرآن و متقین گردیم و در قیامت نیز ازنزدیکان امام متقین ،علی ابن ابی طالب (ع) باشیم ..
برخی خیال میکنند صحیفه ی سجادیه تنها کتابی از جنس دعاست. اگر چه این معنا ترجمه ای ناقص از این کتاب شریف میباشد،ولی شایسته است که دیدگاه خود را درباره ی این کتاب عمیق تر و دقیق تر نماییم..
حضرت سجاد (ع) در صحیفه سجادیه درباره برخی قواعدمهم علم فیزیک که هنوز هم دانشمندان علم فیزیک به آن دست نیافته اند،مطالبی را آورده اند .دربخشی از دعای چهارم ،حضرت درباره ی وزن نور و وزن تازیکی صحبت کرده اند«سبحانک تعلم وزن الظلمات والنور» .دانشمندان علم فیزیک هنوز هیچ مطلبی درباره وزن تاریکی نمیدانندو قائل نیستندکه تاریکی وزن داشته باشد.این درحالی است که حضرت به صراحت ازوزن تاریکی صحبت کرده اند.کشف وزن تاریکی،دنیای وسیعی را در علم فیزیک،برروی دانشمندان باز خواهد کرد.
این بخش را برای اطلاع همه ی دانشجویان،استادان،ودانشمندان ایرانی در رشته فیزیک آورده ایم تا بدانند صحیفه سجادیه جنبه های علمی وعملی زیادی دارد..
حال معلوم میشود که ماچه سرمایه ی عجیب و بزرگ مادی و معنوی داریم،ولی از آنها غافلیم!..اما نکته پایانی اینکه،صحیفه کتاب عمل است.یکی از جنبه های عملی آن بخشی از دعای 47 است«ولا ترم بی رمی من سقط من عین رعایتک.....؛خدایا !مرا از خودت دور مکن،مثل کسی که از چشم افتاده و مهر پستی و خواری از جانب تو براو خورده است،بلکه دست مرا بگیر..»
محمدرضا رمزی اوحدی
